Hier gaan we de muziek van Willie eens in de schijnwerpers zetten. Daar draait het tenslotte allemaal om. Het werk van de muzikale maestro uit Dordt. De nummers die hij voor ons heeft achtergelaten en waar we met veel plezier en met een grijns van oor tot oor naar luisteren. Songteksten? Voor nu maar even niet. Ik zou ze graag geven, maar dan gaan we het unieke handelsmerk van Willie misschien geweld aan doen. Er wordt verteld dat Willie een 'fonetische' zanger was of dat hij een eigen brabbeltaaltje had. Bij Radio Rijnmond kon je ooit Hfl.1000.- winnen als je de tekst kon meezingen van Oene Maine Matsj Tirol. Dat geldbedrag is er nooit uitgegaan. Feit is dat slechts één man exact wist waar hij over zong én hoe het gebracht moest worden ... en dat was Willie zelf. Samen met zijn onafscheidelijke banjo speelde Willie kroegen en zelfs voetbalstadions plat. Bij Feyenoord had hij volgens velen het beste clublied uit de geschiedenis van de Rotterdamse voetbalclub op de plaat gezet. Zijn "Huppie , huppie, huppie, Feyenoord dat is mijn cluppie" zorgde ervoor dat de Kuip regelmatig op zijn grondvesten schudde. Wat zullen ze hem daar nu missen. En wat maakt het uit wat je nu verstaat van zijn gezongen teksten? Zijn muziek is herkenbaar en zijn teksten komen recht uit zijn hart. Frank Boeijen was ook niet altijd te volgen. Er gaat overigens het gerucht dat naarmate je alcoholpromillage toeneemt de teksten van Willie beter te volgen en te begrijpen zijn. Probeer het eens. Baadt het niet dan schaadt het niet.
Maar we zullen aan de hand van de feiten die bekend zijn Willie’s albums eens nader onder de loep nemen. In 1993 verscheen Willie’s eerste album Geplukt & Ongeplukt.
Willie werd hierop bijgestaan door een groep arrangeurs en componisten die hem muzikaal op weg hielpen. Naast Wally McKey was er ook een grote inbreng van Cock van der Palm. Deze Rotterdamse artiest had in de begin jaren zeventig een grote hit met “Mira, kom bij me vannacht”. Daarmee stond hij 10 weken lang in de hitlijsten. Ook Cock was een fervent Feyenoord supporter overigens. In 2004 werd bij Cock van der Palm een agressieve vorm van kanker geconstateerd. Cock overleed daaraan slechts vijf weken nadat de diagnose gesteld was. Cock werd 68 jaar.
Maar ook namen als die van Peter Joosten, Peter Groenendijk en Rob Peters passeren de revue. Dit vijftal was samen met Willie verantwoordelijk voor de composities en arrangementen die op Geplukt & Ongeplukt verschenen. Maar Willie zong op zijn eerste CD ook werk van gevestigde buitenlandse artiesten en componisten als Hank Williams, Les Brown en Cole Porter. Willie’s eerste album is een mix van ‘geplukte’ nummers en ‘ongeplukte’ nummers. Naast eigen werk werden er ook covers van eerder genoemde artiesten gebruikt. De onderstaande nummers verschenen op Geplukt & Ongeplukt (de gele zijn ‘geplukte’ nummers en de groene zijn ‘ongeplukte’).
Oene maine matsj Tirol
Dubbele buitenbanden
Blauwe boot
Selby rose
On de mayo
Dan bij de waterkan
Oh, when the saints
Don't fence me in
Sjentemental sjurnie
Ay jay jippie jee
Blauwe boot
Dan bij de waterkan
Dubbele buitenbanden
On de mayo
Mosselman
Ay jay jippie jee
Oene maine matsj Tirol
Yo de lady
Een nummer dat ook erg tot de verbeelding spreekt is 'Dubbele Buitenbanden'. Dit is Willie op z'n best. "Oh, die golden sleppero, dubbele buitenbanden is zo lipotent, ellende zonder rem" . Hier kunnen onze literaire grootheden zich op stukbijten. Maar ook het nummer 'Blauwe boot' vind ik van een buitengewoon kaliber. Samen met het ritmische 'Dan bij de waterkan' behoren deze tot mijn persoonlijke favorieten. Maar het nummer 'Oene maine matsj Tirol' bezorgde Willie de roem waar hij naar hunkerde. Als men de naam Willie Batenburg laat vallen dan volgt bijna automatisch, die van Oene maine matsj in Tirol.
Of Willie onder de wapenen is geweest, of dat hij zijn dienstplicht heeft vervuld is niet bekend. Maar Willie moet iets gehad hebben met het leger. Zijn CD 'Willie's D-Day' staat vol met nummers die te maken hebben met de bevrijding van ons land na de 2e Wereldoorlog. Ik weet haast zeker dat als Willie mee naar het front was gegaan het allemaal zo ver niet was gekomen. Willie leek me de man niet die op geweld uit was. Willie wilde feest, lekker zingen en op zijn banjo spelen. Zo simpel kan het leven zijn.
In 1994 kwam Willie's D-Day uit. Op dit album staan 2 nummers die in 1993 live zijn opgenomen in het Luxor Theater in Rotterdam. Dat was onder meer de locatie van de Radio Rijnmond Camping Tour en Hans van Vliet van Radio Rijnmond was daarbij nauw betrokken. Producer van het album was Wally McKey en de arrangementen werden verzorgd door Peter Groenendijk. Gedurende de 14 nummers die op de CD staan neemt Willie ons mee terug in de tijd met nummers die een sterke associatie hebben met de krijgsmacht. Op Willie's D-Day vind je de volgende nummers:
Don't fence me in - LIVE
Lili Marlene
Goodnight Irene / Cheerio
Daar zijn de appeltjes van oranje weer
Rats, kuch en klappermelk
Trees heeft een Canadees
South of the border
's-Avonds als het kampvuur brandt / Er hangt een paardenhoofdstel
You are my sunshine
Have I told you lately
De paden op / In een groen knollenland / Hopsa Heisasa
Home on the range
Dan bij de waterkan - LIVE
We'll meet again
Zelden heb ik zo'n mooie en pakkende titel gezien als die van het het nummer "Trees heeft een Canadees". Echt perfect! Het nummer zelf is ook geweldig. Maar ook "Rats, kuch en klappermelk" is een absolute aanrader. Nu wist ik niet eens wat rats en kuch waren, maar dat schijnt samen met bonen hét soldatendiner te zijn. Nu ben ik me daar toch eens in gaan verdiepen. Rats is een door elkaar gehutselde stamppot en kuch is plankharde broodsoort. Dat was blijkbaar zo hard dat je er de ramen van de kazernebarakken met gemak mee kon ingooien. Bonen zullen ongetwijfeld bruine bonen zijn geweest. Deze drie-eenheid kregen onze soldaten in oorlogsjaren voorgeschoteld en het moet geen pretje geweest zijn als je een peloton passeerde die dit maaltje tot zich genomen had. Daar liep zelfs de vijand met een boog omheen. Klappermelk met suiker wordt gemaakt door het kiemwit van kokosnoten te vermengen met water. Uit één kokosnoot haal je een halve liter klappermelk. Beetje suiker erbij en klaar is kees.
Maar we hadden het over de muziek van Willie. De invloeden van instrumenten als de viool, de accordeon, de kopersectie met trompet, trombone en saxofoon en Willie's banjo geven het geheel zijn harmonische ritme. Het is hier nog niet aangehaald, maar er moet zeker een compliment gemaakt worden naar de musici die Willie in de studio begeleid hebben destijds. Ook de backing-vocals verdienen een pluim. Het klinkt allemaal heel ongecompliceerd, maar het zit muzikaal gewoon heel goed in elkaar. Willie wist zich gesteund door vakmensen. Dat staat buiten kijf en dat hoor je terug in zijn nummers. Ik ben benieuwd naar de sfeer die er tijdens een opname hing in de studio. Dat moet toch iets aparts geweest zijn.
In november 1994 kwam de maxi cd single Willie's Kerstfeest uit. Daarop staan 6 kerstnummers waar Willie op zijn manier een draai aangeeft. Vooral de compilatie die samengevat is in het 3 minuut 37 seconden durend nummer "Willie's Kerstfeest" is precies zoals een kerstnummer moet zijn. Vooral de zwaar commerciele nummers van Mariah Carey en Wham moeten het afleggen tegen onze Dordtse artiest. Van een ongekende schoonheid en zo puur als kerstmis zelf. Ik schaar dit nummer in het rijtje met kerstklassiekers als "Silent Night" en "We wish you a Merry Christmas". Hier thuis begint Kerstmis pas nadat ik het nummer ettelijke keren gehoord heb. Dan weet ik dat het tijd wordt om de boom op te zetten, het huis te versieren en te genieten van de laatste dagen van het jaar. Onbegrijpelijk dat dit nummer niet of nauwelijks te horen is rond kerst op de vaderlandse radiozenders. Echt een gemiste kans. Op de maxi single vind je het volgende aan kerstnummers;
Willie's kerstfeest
Dzjinkel Bell
Kling Klokje
Willie in Wonderland
Dzjinkel Bell (karaoke)
Diedjee dzjinkel
Nu breekt er een periode aan dat het rustig wordt rond Willie. Nu valt er een gat van een jaar of zes. Hoewel Willie ongetwijfeld nog steeds optrad komt er geen werk van hem meer uit. Althans, dat vermoeden heb ik nu. Hopelijk wordt dat mettertijd duidelijker. Terwijl Nederland nog nageniet van het milleniumfeest overkomt Willie Batenburg groot onheil. Na zijn optreden bij de Feyenoord Supporters Vereniging krijgt Willie een hartaanval. Niet veel later komt hij in het St. Clara ziekenhuis in Rotterdam te overlijden. Omdat er niet zoveel van terug te vinden is lijkt het erop dat onze grote kleine man uit Dordrecht in de anonimiteit aan zijn einde is gekomen. In een persbericht komt te staan dat hij 'in besloten kring' is gecremeerd. Nu ken ik de feiten niet, maar eigenlijk had Willie ook daar meer verdient. OK, een afscheid á la Hazes was misschien iets te optimistisch, maar zijn fans hadden misschien wel op een meer gepaste wijze afscheid willen nemen. Maar ook hier geld dat ik de achtergronden niet ken en wellicht ben ik te voorbarig in mijn conclusies.
Toch moet Willie het een en ander aan muziek uitgebracht hebben wat niet echt bekend werk van hem is. Ik kwam op internet een Kroegenliederen Top20 tegen en daarop prijkt Willie met het nummer " Daar in de Lisa bar" op de 15e plaats. Of dat nummer van Willie is? Ik weet het niet. Maar ook het onderstaande nummer kan ik niet zo makkelijk vinden. Ik heb het zelf maar "Meisje Lollipop" genoemd. Een héél leuk nummer met een sterke aanwezigheid van de banjo en de accordeon.
We naderen zo'n beetje het einde. Ergens in 2001 moet er besloten zijn door ???? dat er een verzamelalbum van Willie Batenburg moest komen. En dat kwam er ook. Met 'Alle 18 van Willie Batenburg' werden alle registers nog eens opengetrokken. Nu weet ik niet of zijn platenlabel Dureco ter ziele was gegaan rond die tijd maar zijn laatste album werd door een Duits platenlabel uitgebracht. Daarop de successen van Willie als;
Oene maine matsj Tirol
Dubbele buitenbanden
Blauwe boot
Selby rose
On de mayo
Dan bij de waterkan
Oh, when the saints
Don't fence me in - LIVE
Sjentemental sjurnie
Ay jay jippie jee
Lili Marlene
Rats, kuch en klappermelk
Trees heeft een Canadees
Willie's medley
Huppie huppie Feyenoord is m'n cluppie
Willie's kerstmedley
Dzjinkel bell
Willie in winter wonderland
Met 'Alle 18 van Willie Batenburg' komt er een einde aan het tijdperk Willie. Met hetgeen hier allemaal genoemd is moeten we het doen. Het is voldoende en we kunnen er met volle teugen van tijd tot tijd van genieten. Het is goed zo. Willie rust in vrede en wij moeten er vrede mee hebben dat er geen nieuw werk meer van hem uitkomt. Na dit allemaal gelezen te hebben gaan we er maar eens goed voor zitten. Ik heb hier een mediaplayer geplaatst met het nodige aan nummers van Willie. Luister en geniet. Maar beter nog, ga op zoek naar zijn uitgebrachte albums. Als je een beetje je best doet is dat allemaal nog te vinden. Ik heb er laatst eentje via Marktplaats aangeschaft. Die koester ik. Net als de gedachte aan dat ietwat rare mannetje met zijn banjo uit Dordrecht die een overweldigende indruk heeft achtergelaten. Hij was puur van eenvoud, die grote kleine man. Hele bijzondere muziek maakte hij. Recht uit zijn hart kwam het en daardoor sloten vele fans Willie (en zijn muziek) in hún hart.
